การไปถึงต้นกำเนิดของระบบสุริยะ และอาจถึงจุดเริ่มต้นของชีวิต เว็บตรงทำให้การนำตัวอย่างที่สะอาดและคัดเลือกมาอย่างดีมาสู่ห้องทดลองทางโลกเป็นสิ่งสำคัญ แต่ยานอวกาศไม่สามารถขุดด้วยพลั่วได้ ไม่มีการคว้าหินด้วยกรงเล็บเหมือนในเกมอาร์เคด ดาวเคราะห์น้อยมีขนาดเล็กมาก – Ryugu อยู่ห่างจากขั้วโลกหนึ่งไปอีกขั้วหนึ่งประมาณ 880 เมตรและ Bennu อยู่ที่ประมาณ 510 เมตร – และแรงโน้มถ่วงของพวกมันอ่อนแอมากจนเอื้อมมือออกไปและคว้าอะไรบางอย่างสามารถผลักยานอวกาศออกไปนอกเส้นทางด้วยดาวเคราะห์น้อย
ดังนั้นแทนที่จะตักหรือคว้า ยานอวกาศจะเอื้อมมือออกไปด้วยท่อคล้ายงวง
ไม่ว่าจะแตะลงชั่วครู่หรือลอยอยู่เหนือพื้นผิว ความพยายามอันยุ่งยากนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วเพียงครั้งเดียว และเกือบจะเป็นหายนะ
วางแล้วหลบ
ในการสุ่มตัวอย่าง Ryugu ใต้พื้นผิว Hayabusa2 จะเปิดตัวกระสุนปืนเพื่อระเบิดเปิดปากปล่อง จากนั้นจะวนรอบดาวเคราะห์น้อยเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหาย ยานอวกาศจะเข้าใกล้รูใหม่ในพื้นดินและยิงกระสุนขนาดเล็กจากเขาสุ่มตัวอย่าง กระสุนจะกระเด็นบนพื้นผิว ส่งฝุ่นและทรายเข้าไปในตัวดักจับที่ส่วนบนของเขา
ยานอวกาศฮายาบูสะลำแรกควรจะใช้ล้อปฏิกิริยาสามล้อของมันเพื่อทำให้ตัวมันเสถียรในขณะที่มันลอยอยู่ใกล้พื้นผิวของอิโตคาวะ ยืดท่อเก็บเพื่อสัมผัสพื้นผิวและยิงกระสุนขนาดเล็กลงไปที่ท่อเพื่อกระตุ้นอนุภาคฝุ่น เม็ดฝุ่นเหล่านั้นจะลอยขึ้นไปบนท่อเข้าไปในห้องปลอดเชื้อเพื่อจัดเก็บระหว่างเดินทางกลับสู่โลก
เกือบทุกอย่างผิดพลาด ก่อนที่ฮายาบูสะจะไปถึงดาวเคราะห์น้อย เปลวสุริยะที่ใหญ่ที่สุดที่เคยบันทึกทำให้แผงโซลาร์เซลล์ของยานอวกาศและเครื่องยนต์ของยานอวกาศเสียหาย ทำให้ยานอวกาศช้าลงและทำให้การนัดพบดาวเคราะห์น้อยล่าช้าไปสามเดือน
ครั้งหนึ่งที่ Itokawa วงล้อปฏิกิริยาสองล้อของยานล้มเหลว
ทำให้ยากสำหรับยานที่จะรักษากระดูกงูให้เท่ากัน รถแลนด์โรเวอร์ที่ปล่อยโดย Hayabusa ซึ่งตั้งใจจะลงจอดบนพื้นผิวของ Itokawa และวัดองค์ประกอบของดาวเคราะห์น้อยที่พลาดเครื่องหมายและลอยไปในอวกาศ กระสุนที่กวนฝุ่นไม่ได้ยิงออกไป ดังนั้นในตอนแรกจึงไม่มีความชัดเจนว่ายานลำนั้นได้ตัวอย่างหรือไม่ และเครื่องยนต์ของโพรบทั้งสี่ตัวก็ล้มเหลวทีละตัวระหว่างการเดินทางกลับ ทำให้ฮายาบูสะต้องเดินทางกลับบ้านเป็นเวลานาน
“มันมีปัญหาร้ายแรงมากมาย” มาโกโตะ โยชิกาวะ จาก JAXA ผู้จัดการภารกิจของทั้ง Hayabusa และ Hayabusa2 กล่าว
สำหรับภัยพิบัติทั้งหมดของ Hayabusa เรื่องราวของภารกิจจบลงอย่างมีความสุข ตรงกันข้าม ยานอวกาศกลับมายังโลกในปี 2010 ( SN Online: 6/14/10 ) โดยคว้า Itokawa ไป 1,534 เม็ด
ผู้วางแผนภารกิจใหม่ที่ได้เรียนรู้จากความผิดพลาดของภารกิจเดิม Hayabusa2 มีวงล้อปฏิกิริยาสี่ล้อ เครื่องยนต์ที่ปรับปรุงแล้ว และระบบสื่อสารที่หนักแน่นยิ่งขึ้น ซึ่งจะส่งข้อมูลกลับมาอีกมาก เพื่อช่วยนักวิทยาศาสตร์วางแผนการเก็บตัวอย่าง ท่อเก็บมีฟันที่ปากเพื่อยกก้อนกรวดเข้าไปในท่อแม้ว่ากระสุนจะไม่ยิง และในเดือนกันยายน Hayabusa2 ได้ทิ้งเครื่องลงจอดขนาดเล็กสามตัวบนพื้นผิวของ Ryugu เพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับองค์ประกอบ อุณหภูมิ และคุณสมบัติแม่เหล็กของดาวเคราะห์น้อย ( SN Online: 9/24/18 )
ด้วยความระมัดระวังเช่นเดียวกัน เมื่อ OSIRIS-REx เข้าไปเก็บตัวอย่างจาก Bennu มันจะแตะดาวเคราะห์น้อยเพียงชั่วครู่เท่านั้น “มันเหมือนกับการติดต่อกันห้าวินาที” ลอเร็ตตากล่าว “เก็บตัวอย่างแล้วออกไปจากที่นั่น”
KEEP IT CLEAN เครื่องเก็บตัวอย่างของ OSIRIS-REx เรียกว่า Touch-and-Go Sample Acquisition Mechanism หรือ TAGSAM (ถ่ายภาพในห้องปลอดเชื้อ) มีหัวที่แขนยื่นออกไป
LOCKHEED MARTIN
กลไกการรับตัวอย่าง Touch-And-Go ของยานอวกาศ TAGSAM มีไอพ่นไนโตรเจนที่ปลายแขนหุ่นยนต์ เมื่อแขนสัมผัสพื้นผิวของ Bennu จะปล่อยก๊าซไนโตรเจนออกมาเพื่อทำให้พื้นผิวเป็นนัวเนียเพียงพอที่จะเป่าอนุภาคเข้าไปในตัวเก็บตัวอย่าง ข้อดีอีกอย่างคือ หัวของตัวเก็บตัวอย่างจะหุ้มด้วยแผ่นรองแบบเวลโครสแตนเลสซึ่งสามารถดักจับฝุ่นบนพื้นผิวได้เมื่อสัมผัส
กลยุทธ์การเข้าถึงระยะไกลช่วยหลีกเลี่ยงความยุ่งยากในการทอดสมอกับดาวเคราะห์น้อย แต่นำเสนอปัญหาของตัวเอง: ไม่มีใครรู้ว่าฝุ่นเนื้อละเอียดมีพฤติกรรมอย่างไรเมื่อพัดไปรอบ ๆ ด้วยแรงโน้มถ่วงต่ำ คำถามเปิดนั้นทำให้วิศวกรกังวล Lauretta กล่าวว่า “สิ่งที่เกิดขึ้นจริงเมื่อคุณสัมผัสพื้นผิวของดาวเคราะห์น้อยนั้นเป็นพื้นที่ฟิสิกส์ที่ไม่รู้จัก “ฉันคิดว่า [พื้นผิว] จะเป็นเหมือนของเหลว มันเป็นภูมิทัศน์ที่แปลกใหม่อย่างแท้จริง”เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
