การค้นพบโดยบังเอิญในปี 1992 เริ่มต้นทศวรรษของการค้นพบที่ทำให้ดาวพลูโตน่าไปเยือนในที่สุด “สิ่งที่ทำให้สิ่งนี้เหนือชั้นจริงๆ” สเติร์นกล่าว “คือการค้นพบแถบไคเปอร์” นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ David Jewitt และ Jane Luu ได้สอดแนมวัตถุขนาดเล็กที่โคจรรอบดาวเนปจูน นับเป็นศพแรกที่ได้รับการยืนยันในแถบไคเปอร์ ซึ่งเป็นวงแหวนขนาดยาวของเศษซากน้ำแข็งที่ล้อมรอบดวงอาทิตย์
ดาวพลูโตไม่ใช่ลูกคี่อีกต่อไป มันและชารอน
(ดวงจันทร์ดวงเดียวของดาวพลูโตที่รู้จักในขณะนั้น) เป็นทูตจากอาณาจักรของระบบสุริยะที่ไม่คุ้นเคย นับแต่นั้นมา นักวิจัยได้จัดทำรายการก้อนหินน้ำแข็งกว่า 1,300 ก้อนที่ร่วงหล่นรอบๆ แถบไคเปอร์ ซึ่งเป็นกลุ่มตัวอย่างเล็กๆ ที่คาดว่าน่าจะราวๆ ล้านล้านก้อน
ด้วยการค้นพบแถบไคเปอร์ รายงานของ National Academy of Sciences ในปี 2546 สรุปว่าภารกิจไปยังดาวพลูโตและชารอน “ควรมีความสำคัญสูงสุดสำหรับภารกิจขนาดกลางของ NASA ในช่วงทศวรรษ 2546-2556” สามปีต่อมา — ประมาณแปดเดือนก่อนที่สหพันธ์ดาราศาสตร์สากลจะขับดาวพลูโตออกจากกระบองดาวเคราะห์ ( SN: 9/2/06, p. 149 ) — New Horizons กำลังจะมาถึง
รีบไปตรวจ
New Horizons เปิดตัวเมื่อวันที่ 19 มกราคม 2549 เดินทางประมาณ 58,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง มันเป็นยานอวกาศที่เร็วที่สุดเท่าที่เคยออกจากโลก (ด้วยความเร็วนั้นการวิ่งจากนิวยอร์กไปยังลอสแองเจลิสจะใช้เวลาประมาณสี่นาที) New Horizons ข้ามวงโคจรของดวงจันทร์เก้าชั่วโมงหลังจากการเปิดตัว ซึ่งเป็นการเดินทางที่นักบินอวกาศ Apollo 11 ใช้เวลาประมาณสามวัน
พบกับดาวเคราะห์
ดาวพลูโตเป็น “ดาวเคราะห์คลาสสิก” ดวงสุดท้าย (และวัตถุในแถบไคเปอร์ชิ้นแรก) ที่จะสำรวจ ดาวเคราะห์ดวงอื่นทุกดวงได้พบกับยานอวกาศเป็นครั้งแรกในภารกิจต่างๆ ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2505 ถึง พ.ศ. 2532 ทุกคนยกเว้นดาวยูเรนัสและเนปจูนได้รับการเยือน
JPL-คาลเทค/นาซ่า; JPL-คาลเทค/NASA, MSSS; JPL-CALTECH/NASA, UNIV. ของอริซ.; NASA, JHUAPL, สถาบันวิทยาศาสตร์คาร์เนกี; NASA และทีม HUBBLE HERITAGE (STSCL/AURA); JPL-คาลเทค/นาซ่า; นาซ่า; NASA, ESA และ M. BUIE/SWR
การสอบสวนกำลังรีบ ดาวพลูโตเคลื่อนตัวไปไกลกว่าดวงอาทิตย์ตามวงโคจรของมันตั้งแต่ปี 1989 อุณหภูมิที่เยือกเย็นอยู่แล้ว ซึ่งเป็นวันที่อากาศอบอุ่นถึงสูงสุดที่ -223 องศาเซลเซียส กำลังลดลง ดาวพลูโตเย็นจนชั้นบรรยากาศอาจกลายเป็นน้ำแข็งตลอดการเดินทางรอบดวงอาทิตย์ 248 ปี New Horizons จำเป็นต้องไปถึงที่นั่นก่อนปี 2020 เมื่อชั้นบรรยากาศสามารถกลายเป็นเปลือกน้ำแข็งขนาดยักษ์ ขัดขวางไม่ให้ยานสำรวจศึกษาพื้นผิวของดาวเคราะห์แคระและการเปลี่ยนแปลงของชั้นบรรยากาศ
น่าเสียดาย เป็นไปไม่ได้ที่ยานอวกาศจะชะลอความเร็วและใช้เวลาของมันเมื่อไปถึงดาวพลูโต มันจะข้ามหน้าดาวพลูโตในเวลาเพียงไม่ถึงสามนาที แต่จะใกล้พอที่จะทำแผนที่พื้นผิวได้สองสามวัน ภารกิจนี้ใช้เวลาเกือบทศวรรษแห่งความเบื่อหน่ายกับความสยดสยองหลายชั่วโมง
เรือใช้เวลาส่วนใหญ่ในการเดินทางไปยังดาวพลูโตที่หลับใหล วิศวกรภารกิจตรวจสอบเครื่องมือและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ปีละครั้ง ในช่วงต้นปี 2550 New Horizons ได้ฝึกปฏิบัติในอวกาศเป็นครั้งแรกเมื่อเคลื่อนตัวเข้าหาดาวพฤหัสบดีเพื่อเพิ่มความเร็ว แรงโน้มถ่วงของโลกจับยานอวกาศและเหวี่ยงมันลงสู่ระบบสุริยะชั้นนอก ที่ดาวพฤหัสบดี นักวิทยาศาสตร์ภารกิจได้เที่ยวชมสถานที่เล็กๆ น้อยๆ ทดสอบกล้องและอุปกรณ์บนดาวเคราะห์ยักษ์และดวงจันทร์ทั้งสี่ดวง
หลังจากดาวพฤหัสบดี ยานอวกาศมีเวลาเกือบแปดปีในการล่องเรือ โดยจะข้ามวงโคจรของดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส และดาวเนปจูนอย่างเงียบๆ ในที่สุด เมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว วิศวกรได้ปลุกยานสำรวจดังกล่าวโดยอยู่ห่างจากจุดหมายประมาณ 260 ล้านกิโลเมตร ( SN Online: 12/8/14 )
“ยานอวกาศมีสุขภาพที่ดี อยู่ในขั้นสุดท้าย” สเติร์นกล่าว “เราอยู่ในจุดที่มันน่าสนใจ”
New Horizons เคลื่อนตัวเข้าใกล้ดาวพลูโตมากกว่า 1 ล้านกิโลเมตรทุกวัน ทีมงานกำลังยุ่งอยู่กับการนำทางยานอวกาศ ปรับแต่งและทดสอบลำดับคำสั่งขั้นสุดท้าย มองหาอันตราย (ดูแถบด้านข้าง “ การ หลบหลีกเศษซาก ”) การสรุปเครื่องมือซอฟต์แวร์กว่า 150 รายการที่จำเป็นในการวิเคราะห์ข้อมูล และตรวจสอบครั้งแรกที่ยังไม่ชัดเจน ภาพของโลกที่ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว
Joel Parker นักวิทยาศาสตร์ด้านดาวเคราะห์ในโบลเดอร์ที่ Southwest Research Institute กล่าวว่า “ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการรวมตัวกันในความบ้าคลั่งที่น่าตื่นเต้นนี้ “ตอนนี้เรากำลังเริ่มรับข้อมูล ต่อจากนี้ไปมันจะดีขึ้นเรื่อยๆ”
credit : lojamundometalbr.com worldadrenalineride.com mysweetdreaminghome.com greenremixconsulting.com suciudadanonima.com ajamdonut.com jamesgavette.com lacanadadealbendea.com comunidaddelapipa.com matteograssi.org
